Dobre kino outsiderskie (muza+tempo+pomysł) i choć film przywołuje w mojej pamięci takie tytuły, jak "Piękny umysł", "Fanatyk" czy "Głowa do wycierania" (nie chcę tu wnikać dlaczego akurat te), to jednak mam przeczucie, że autor za wysoko ustawił sobie poprzeczkę (jak na pierwszy raz, bo to wszak jego fabularny debiut). Całość jest wyraźnym wstępem do późniejszego, dużo lepszego "Requiem dla snu", w którym autor przestał fiksować na punkcie "obłąkany geniusz", a zszedł bliżej ziemi.
No cóż... było kabalistów wielu...